florya kuşu

Florya kuşu, Florya adı, Rumca yeşil anlamına gelen, floros kelimesinden gelir. Eski kuşçuların çoğu Florya yerine flürye de derler. Florya (Carduelis chloris) ispinozgiller (Fringillidae) familyasından, ötücü bir kuş türüdür. 14 cm. uzunluğundaki Floryaların erkekleri, dişilerinden daha iridir. Renkleri de daha göz alıcıdır. Dişi olan bu genç kuşlar, daha soluk olmasından ziyade kahverengi tonlarına sahiptirler. Gagası kalınca olmakla koni şeklindedir. Ötüşleri de harika, güzel ve çok cıvıltılıdır. Erkek kuşun, "kelebek" gösterisi uçuşu da vardır. İriliğinden çok yeşil bir ispinozdur,

Florya kuşlarının cinsleri, Florya melezlerinde, gözlenen hem annesinden hem babasından, ortak aldığı özellikler şunlardır, renk kanaryanın rengine göre şekillense de genellikle yeşil ton daha ağırlıklıdır. Dişi melezler erkeklerine göre hiç denecek kadar az ötüm gösterirler. Erkek melezlerin rengi dişilerine göre daha canlı ve parlaktır. Erkek melezlerin kafa yapıları ve gagaları dişilere nazaran daha iridirler. 

Ülkemizde kuşçu kahveleri vardır. Bu kahvelerde Florya kuşu ve Saka kuşu öttürülürmüş.


Florya kuşlarının dağılımı, Hele Florya kuşunun ülkemizde apayrı bir kültürü de vardır. Florya kuşu, ağaçlık çayırlarda, bahçelerde bulunduğu gibi orman kenarların da bulunur. Palearktik bölgede geniş bir dağılım gösteren Florya kuşları, Anadolu'nun Doğu ve Güneydoğu bölgeleri dışındaki bütün yörelerinde ürerler. Kışın göç sırasında hemen her yerde çok sayıda görülebilirler. Kuşçuluk kültürü ülkemizde çok yaygındır. Florya yuvasını genellikle yükseğe yapmaz, fakat sık çalıların arasına yaptığı yuvasını iyi gizler. 

Florya kuşlarının beslenmesi ve temizliği,Florya kuşu, kafesinde yandan sürgülü yemliği mevcuttur. Bu çekmeceli sürgülü yemliğe normal sade düz yem koyulması gerekmektedir. Floryalar, beslenme konusunda çok seçicidirler. Çok çeşit yapraklar, çeşitli yosunlar, çeşitli hazır yemler ve bir çok hayvansal gıdayı yerler. Temel gıda maddesi olarak 2 ölçek lahanasız orman (yabani) kuş yemi ile, 1 ölçü ispinoz yemini karıştırın. Mevsimine göre (Yazın daha fazla, kışın daha az) yabani tohumlar, ay çekirdeği, kardı tohumu, az yulaf ve çam kozalağı ilave edin. 

Continue reading →

ötüşü muhteşem:bülbül

Bülbül güzel ötüşüyle tanıdığımız, sinekkapangiller familyasından olan bir kuş türüdür. Hezar, seher kuşu ve andelip olarak ta bilinir. Akdeniz ülkelerindeki ormanlarda, bahçelerde sıkça rastlanan bir türdür. Geceleri daha fazla ötmektedir. Ötüşlerinde hiç bir ses diğerine benzememektedir. Kısa tik sesi çıkartarak öterler.

Bülbülün özellikleri nelerdir?

Boyu 16,5 cm, ağırlığı ise 21 gram kadar olan bir kuştur. Kızılkuyruk kuşuna benzese de, kuyruğunun ortası ve bacakları onlar gibi koyu renge sahip değildir. Kuyruk sokumu ve sırtında ki tüyler kızıla çalan kahverengi, altındaki tüyler uçuk nohudi renktedir. Boğaz kısımları soluk renklere sahiptir.

180-260 arasında farklı ötüş çeşitleri bulunmaktadır. Çiftleşme döneminde erkekler ötüşlerini değiştirerek, dişiler kuluçkaya yatana kadar geceleri ötmezler. Yaşlı olan erkekler, gençlere göre daha fazla çiftleşirler.


Bülbülün yaşam alanları neresidir?

Kendisine yaşamak için, ılıman yerleri seçen kuşlar, fundalıklarda, genç ağaçların olduğu ormanlarda yaşamayı seçer. Buralarda yaşam yırtıcı kuşlardan korunmalarına yardımcı olur. Yaşam alanlarının özellikleri Almanya Ren bölgesi için aşağıdaki koşullar olarak tespit edilmiştir.

• Deniz seviyesinden 200 metre yukarıda
• Kuraklık özelliği 0,35'in altında olan alanlar
• Yılda 750 mm'den daha az yağış olan yerlerde
• Hava sıcaklığının ortalama 25 derece olduğu bölgelerde
• Büyüme dönemlerinde havanın 14 derecenin  üstünde olduğu yerlerde
• Kapalı katlara sahip olmayan meşcerelerde

 Bu özelliklerin diğer bölgeler için de geçerli olduğu düşünülmektedir.

Continue reading →

film gibi : ebabil kuşu

Ebabil kuşu, bütün ömrünü uçarak geçiren, sadece üremek için yere inen, sağangiller (Apodidae) familyasından bir kuş türüdür. Birçok kişi tarafından kırlangıçla karıştırılan bu kuş türü, aslında kırlangıçtan farklı bir türdür. Kırlangıçlar gibi doğada yaşamayı sevmeyen, daha çok yerleşim yerlerini tercih eden ve beton bina ile yüksek yapılara yuva yapmayı tercih eden bir kuş türüdür. Ebabil kuşlarını kırlangıçlardan ayıran diğer bir özellik ise, kırlangıçlar gibi elektrik tellerine veya ağaç dallarına tünemezler. Yuvalarını daha çok evlerin çatılarına görünmeyen köşelere yaparlar.

Ülkemizde ebabil kuşunun 4 farklı türü yaşamaktadır. Bunlar;

• Koyu kahverengi ebabil
• Boz ebabil
• Küçük ebabil
• Ak karınlı ebabil

Ebabil kuşu halk arasında baharın habercisi olarak bilinir. Kış mevsimini Afrika kıtasında geçirdikten sonra ülkemize giriş yaparlar ve sonbaharda yine güneye göç ederler. Onları sürekli uçarken görürsünüz. Yaşam alanları çok geniştir. Onları neredeyse başınızı kaldırdığınızda bile görebilme imkânına sahipsiniz. Şehir merkezlerinde, otoyol kenarlarında, kırsallarda ve daha birçok alanda yaşayabilirler. Tüm canlılardan kaçmaya çalışan ürkek bir kuş türüdür. Beslenirken hiç göremezsiniz ve ayaklarının ucu kıvrık olmaları nedeniyle asla yerde yürümezler. Yere indiklerinde uçma zorluğu çeken kuş türüdür. 

Kanatları geriye doğru bumerang gibidir ve kuyruğu kısa ve çatallıdır. Uçarken kanatlarını kapatmazlar, o yüzden çok seri hareket ederler.


Bu sevimli kuş türünün yaşam süresi ortalama 20 ile 25 yıl arasındadır. Bu kuşların en ilginç ve insanları hayrete düşüren özelliği, uyumak içinde yere inememeleridir. Uyku ihtiyaçlarını da gökyüzünde gerçekleştirmeleridir. Uyku gibi çiftleşme, yeme ve içme işlemlerini de havada gerçekleştirirler. Sürüler halinde ve tiz sesler çıkararak uçarlar. Yavrulamak için yuvalarına gelirler ve diğer kuşlar gibi yavrularını uzun süre korumazlar. Kısa süre besledikten sonra serbest bırakırlar. Ebabil kuşları yaptıkları yuvalarla da tam bir mimarilik örneği gösterirler. Afrika’da yaşayan ebabil kuşları palmiye ağaçlarının yapraklarının alt kısımlarına tüylerden yaptıkları sallanabilen küçük yuvalar ters dönme durumlarına karşı yumurtalarını yuvalarına yapıştırırlar.


Birçok şiire ve şarkıya konu olan bu şirin kuşlar, Kur’anı Kerim’de de adı geçen nadir hayvan türlerindendir. Fil suresinde de anlatıldığı gibi, İslam dini gelmeden önce Peygamber efendimizin doğduğu yıl Kâbe’yi yıkmaya gelen Ebrehe’nin ordusuna havadan ayak ve gagalarından attıkları küçük taş taneleri ile saldırmaları sonucunda koskoca fil ordusunu yerle bir etmişlerdir. O yüzden Müslüman kesim tarafından sempati duyulan ve sevilen kuş türüdür.

Continue reading →

candır:kumru

Kumru, Columbidae (güvercingiller) familyasından, genellikle güvercinlere göre daha küçük yapılı ve soluk renkli türlerin ortak adı. Güvercin ve kumru adları taksonomik ayrımlarla bağlantılı olarak, kullanılmamaktadır. Hayvan bilimi olan Güvercinler takımından, güvercinden küçük, boz, gri renkli bir kuş (Streptopelia) türüdür. Özellikle Ege Bölgesine özgü, sandviç ekmeğinin içine domates, peynir ve biber konularak yapılan bir yiyecek türüdür.

Kumru nedir?

• Neden evliliği güzel olanlara "kumrular gibi" benzetmesi yapabilir misiniz?
• Çünkü kumru, asla eş değiştirmez
• Çünkü kumru, içinde bulunduğu şartlara her zaman uyum gösterir, şikayet etmez.
• Çünkü kumru, hiçbir zaman başka bir kuşun yuvasına girmez.

Familyası Yaşadığı Yerler

• Kumrugiller (Peristeridae). Bahçelerde, ormanlarda, evlerin yakınında. Özellikleri ise, güvercinden daha küçük, ötücü bir kuş. Eşler birbirlerine çok düşkündürler. Tane ile beslenir. Çeşitleri ise, küçük kumru, gülen kumru, orman kumrusu, en çok bilinenlerdir. Güvercinler (Columbae) alt takımının kumrugiller familyasından, park, bahçe ve ufak koruluklarda çiftler halinde yaşayan güvercine benzer güzel ötücü bir kuş. Genellikle kahverengi tüylüdür. Şeklen güvercine benzemekle beraber, ondan daha küçük ve zarif yapılıdırlar.

Kumru Yuvası

• Eşlerine bağlılığı ile meşhurdur. Eşlerden biri ölecek olursa, kalan eş ömür boyu başkasıyla eşleşmez. Etini yememek daha iyidir.
  
  
  Bir lokma et için, eşinin ömür boyu mutsuz olmasına sebep olunmuş olur. Dal parçalarından basit yuva yaparlar. Senede iki yumurta yumurtlarlar. Yavrular, yumurtadan çıktıktan 18 gün sonra uçarlar. Göçmen ve kalıcı olanları vardır. 

Kumru Çeşitleri

• (Streptopelia senegalensis) 26 cm boyundadır. Çoğunlukla Trakya bölgesinde ve İstanbul civarında yaşarlar. İnsanlardan kaçmazlar. Yerli ve gezici kuşlardandır. Türk kumrusu (S. decaocta) veya diğer adıyla "gülen kumru". Mavimsi külrenginde olup baş ve boynu tarçın rengindedir. 28 cm boyundadır. Anadolu ve Trakya bölgelerinde boldur. Parklarda, kasaba ve köy bahçelerinde bulunur. Bazı yerlerde Yusufçuk adı ile anılır. Halk tarafından çok sevildiğinden korunmaktadır. Orman kumrusu (S turtur) Güney Avrupa'da bol olup, kışı Afrika'da geçirir. Evcil kumru (S. risoria) beyaz renklidir. Çoğunlukla güvercin diye bilinir.

• Kumrular, bir yıl boyunca devamlı çiftleşirler. Kuş bilimci, Ali Boyla'ya göre bunun sebebi, kumruların ömrünün ortalama bir yıl olması. Bir defada sadece iki yavru yaptıkları için nesillerini sürdürmeleri sürekli çiftleşmelerine bağlıdır.

• Kumrular, aşk-ı gugukçuk ötüşüyle başlarlar. Erkek dişiyi takip eder ve çiftleşmesi başlar. Bugünden sonra da bir daha birbirlerinin yanından ayrılmazlar. Aşklarının ürünü olan yavrularını, güvercin sütü denilen bir salgıyla beslerler. Kumrular, bu sıvıyı gagadan gagaya aktararak verirler. "sevgi kuşu" olarak anılmalarının bir sebebi de bu olarak görülmektedir.

Continue reading →

tam bir türk kuşu:keklik

Keklik, Sülüngiller familyasından olan genellikle orman ve ovalarda toplu halde yaşayan av kuşlarıdır. Bıldırcından daha büyük olan bu kuşlar, Asya, Avrupa ve Kuzey Afrika'da yaşarlar. Çiftliklerde eti ve yumurtası için üreticiliği de yapılır. Protein yönünden zengin olan yumurtası sağlık açısından faydalıdır. En bilinen türleri kınalı keklik, kırmızı başlıklı keklik, çil keklik ve bambu kekliktir.

Keklik yapısal özellikleri nelerdir?

Gaga ve ayakları kırmızı olan, eti lezzetli bir kuştur. Ortalama ömrü 15-20 yıl kadardır. Göçmen olmayan kuşlar ömürlerini aynı yerde geçirirler. Ötüşleri oldukça beğenilen kuşlardır. Boyları 26-35 cm arasındadır. Sırt bölgeleri toprak rengindedir. Ovalarda yetişen kuşların göğsünde at nalı şeklinde kahve bir leke bulunur. Sırt bölgesi sarımsı kahve, yanaklar ve gerdan ise pas rengidir. Kanat rengi beyaz ve boyuna doğru kesik çizgilerden oluşur. Gövdesi ağır olduğundan bayır aşağıya hızla uçarak süzülürler. Beslenmeleri kurtçuklarla ve bitki taneleri ile olur. Ürkütülmedikleri durumda tavuklar gibi eşelenerek beslenirler. Tehlikeli hallerde kanatlarını sertçe çırparak hızlı bir şekilde uçarlar. Etleri lezzetli olduğundan avcıların sürek avlarında aradıkları bir kuştur. Usulsüz avlanma teknikleri kuşların ırkları için tehlike oluşturmaktadır. Avcıların dışında çakal, tilki ve yırtıcı kuşların avları arasında yer alır. Sürüler halinde yaşayan kuşları, aralarında en yaşlı olan yönetir.

Keklik üreme ve çiftleşme özellikleri nelerdir?

Üreme dönemleri Mart ayından Temmuz ayına kadardır. Dişiler 12-15 arasında yumurtladıkları yumurtalar üzerine kuluçkaya yatarlar. Kuluçka süreleri 25 gündür. Dişiler yavrularla oldukça fazla ilgilenir. Yavrular ergenliklerinde de anne ve babasıyla kalırlar. Yumurtadan çıkan yavrular iki haftadan sonra uçmaya başlar.

Tehlike oluştuğunda erkek dişiyi ve yavruları korumak için, ölümü pahasına karşı koyar.


Keklik türlerinden örnekler:

Kınalı keklik (Alectoris chukar): Türkülere konu olan bu türler Anadolu'da yaygın olarak yaşamaktadır. Gagalarının ve ayaklarının renginden ötürü bu isimle anılırlar. Çalılara ya da kaya diplerine yaptıkları yuvalara sadece dişiler yatar. Bıraktıkları yumurta sayısı 10-12 kadardır. Şubat ya da Mart ayları çiftleşme dönemleridir. Yılda bir kez kuluçkaya yatarlar. Gaga üzerinden başlayan göze kadar inen ve boyun bölgesinde biten siyah halkaları vardır. Gözlerinin üzerinde beyaz renkli sürme bulunur. Yan taraflarında 9-10 adet siyah çizgi vardır. Yetişkinlerde erkeklerin kafaları biraz daha büyük olur.

Kızıl keklik (Alectoris rufa): Parlak kırmızı ayakları olması yüzünden bu isimle anılırlar. Gagaları da kırmızı olduğundan, kınalı kekliklerden boynunda bulunan kesik kesik çizgilerle ayrılırlar. Sırt bölgesi gri tonlardadır. Yan taraflarında 8-9 tane düzenli olmayan siyah çizgiler vardır. Göğüs bölümü kül rengindedir. Altı kızılımsı kiremit renginde olup, 32-36 cm boylarındadır. Çalılara 10-15 yumurta bırakır.


Kaya kekliği (Alectoris graeca): Kınalı kekliğe benzeyen yapısı, kül renkli gövdeyle ve kahverengi alt kısımla ayrılır. Gagadan başlayıp göz hizasından geçerek göğüs bölgesinde kapanan siyah halkası vardır. Halkanın içi beyaz renktedir. Bazılarında halka göğse kadar inmez. Gagasının etrafının siyah olması da kınalı keklikten ayrılmasına sebep olur. Gözlerinin üzerinde kınalı keklik gibi sürme bulunmaz. Yan taraflarındaki çizgiler düzensiz olup, 9-13 adettir. Ötüşü e kınalı keklikten daha değişik ve tizdir. Kayalıklarda, yamaçlarda ve derin vadilerde yaşarlar. Ülkemizde Ege, Trakya, Marmara ve Batı Akdeniz bölgesinde görülürler.

 ⟹⇒⇒⇒⇒⇒bi baksak mı 

Continue reading →